บทวิเคราะห์เศรษฐกิจประจำสัปดาห์

แนวโน้มการฟื้นตัวของประเทศเศรษฐกิจหลักมีความแตกต่างกัน ท่ามกลางปัจจัยเสี่ยงที่หลากหลายในแต่ละพื้นที่

อัตราเงินเฟ้อในสหรัฐฯที่เพิ่มตามราคาพลังงานเผชิญปัจจัยกดดันจากค่าจ้างที่อาจซ้ำเติมสถานการณ์ให้รุนแรงขึ้น ในเดือนกุมภาพันธ์ดัชนีราคาการใช้จ่ายเพื่อการบริโภคส่วนบุคคลพื้นฐาน (Core PCE) เพิ่มขึ้น 5.4% YoY สูงสุดในรอบเกือบ 40 ปี ส่วนในเดือนมีนาคมค่าจ้างเฉลี่ยรายชั่วโมงเพิ่มสูงสุดในรอบเกือบ 2 ปีที่ 5.6% ขณะที่อัตราการว่างงานแตะระดับต่ำสุดนับตั้งแต่การแพร่ระบาดที่ 3.6% ล่าสุดจำนวนผู้ขอรับสวัสดิการว่างงานต่อเนื่องในสัปดาห์สิ้นสุดวันที่ 12 มีนาคมลดลงสู่ระดับต่ำสุดนับตั้งแต่ปี 2513 ที่ 1.307 ล้านราย

ตลาดแรงงานของสหรัฐฯยังเติบโตอย่างแข็งแกร่ง โดยเฉพาะอัตราค่าจ้างที่เพิ่มต่อเนื่องและสูงขึ้นกว่าคาด สร้างแรงกดดันต่อภาวะเงินเฟ้อเป็นวงจรต่อเนื่อง (Wage-price spiral) รวมถึงราคาน้ำมันและราคาสินค้าโภคภัณฑ์ที่พุ่งขึ้นจากความตึงเครียดของสงครามยูเครนยิ่งส่งผลให้ภาวะเงินเฟ้อรุนแรงขึ้น ซึ่งจะหนุนเฟดให้เร่งปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ย วิจัยกรุงศรีคาดว่าเฟดจะปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ย 50 bps ในเดือนพฤษภาคม โดยอาจเห็นการทยอยปรับขึ้นดอกเบี้ยสะสมทั้งหมดประมาณ 200 bps ภายในสิ้นปีนี้ ด้านแรงกดดันที่เกิดจากการคาดการณ์ว่าเฟดจะปรับอัตราดอกเบี้ยแรงและเร็วกว่าที่ตลาดเคยประเมินไว้ ซึ่งส่งผลให้อัตราผลตอบแทนพันธบัตรระยะสั้นเพิ่มสู่ระดับที่สูงกว่าอัตราผลตอบแทนพันธบัตรระยะยาว (Inverted yield curve) และสร้างความกังวลว่าอาจเป็นสัญญาณที่บ่งชี้ภาวะเศรษฐกิจถดถอยนั้น ทั้งนี้ จากข้อมูลย้อนหลังถึงปี 2508 พบว่ามีเหตุการณ์ Inverted yield curve 8 ครั้ง แต่เกิดภาวะถดถอยภายใน 1 ปี เพียง 3 ครั้ง จีงชี้ว่าไม่จำเป็นที่จะเกิดภาวะถดถอยเสมอไป

ความเสี่ยงเศรษฐกิจโลกอาจเพิ่มทั้งจากความตึงเครียดในยูเครนและปัญหาการระบาดในจีน ในยูโรโซนดัชนีผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ (PMI) ภาคการผลิตเดือนมีนาคมลดลงสู่ระดับต่ำสุดในรอบ 14 เดือนที่  56.5 ดัชนีความเชื่อมั่นทางเศรษฐกิจลดลงสู่ระดับต่ำสุดนับตั้งแต่มีนาคม 2564 ที่ 108.5 ส่วนอัตราเงินเฟ้อแตะระดับสูงสุดเป็นประวัติการณ์ที่ 7.5% สำหรับจีนนั้นดัชนีผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อรวมภาคการผลิตและนอกภาคการผลิตเดือนมีนาคมปรับตัวลงต่ำกว่า 50 (สะท้อนการหดตัว) อีกครั้งในรอบ 7 เดือน สู่ระดับ 48.8 โดยค่า PMI ทั้งภาคการผลิตและนอกภาคการผลิตต่างปรับลงสู่แดนหดตัวพร้อมกันเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่การแพร่ระบาดเมื่อเดือนกุมภาพันธ์ปี 2563

เศรษฐกิจของประเทศแกนหลักทั้งยูโรโซนและจีนกำลังเผชิญความเสี่ยงต่อการเติบโต โดยในยูโรโซนนั้นสงครามระหว่างรัสเซียและยูเครนได้บั่นทอนความเชื่อมั่น ภาคการผลิตและการใช้จ่าย ส่งผลกระทบต่อการฟื้นตัวและอาจสร้างความยุ่งยากในการดำเนินนโยบายเศรษฐกิจ (Policy dilemma) ส่วนในจีนสถานการณ์โรค COVID-19 รวมถึงนโยบายควบคุมการแพร่ระบาดที่แม้จะยืดหยุ่นขึ้นแต่ยังมีความเข้มงวดมากหากเทียบกับหลายประเทศนั้นได้สร้างผลกระทบทางลบต่อเศรษฐกิจเนื่องจากมีการล็อคดาวน์ในพื้นที่เศรษฐกิจสำคัญทั้งกวางโจว เซินเจิ้น และเซี่ยงไฮ้ที่มีสัดส่วนคิดเป็น 8.9% ของ GDP ปัญหาที่เกิดขึ้นทั้งจากวิกฤตยูเครนและการระบาดในจีนส่งผลให้ปัญหาข้อจำกัดด้านอุปทานของโลกรุนแรงขึ้น คาดว่าภาวะชะงักงันของห่วงโซ่อุปทานโลกอาจลากยาวต่อเนื่องถึงปี 2566

การฟื้นตัวของเศรษฐกิจญี่ปุ่นมีแนวโน้มเผชิญแรงกดดันจากวิกฤตยูเครน ในเดือนกุมภาพันธ์อัตราการว่างงานลดลงสู่ระดับ 2.7% ดีกว่าตลาดคาด ด้านการผลิตภาคอุตสาหกรรมกลับมาขยายตัว 0.2% YoY ส่วนในเดือนมีนาคมดัชนีความเชื่อมั่นของผู้ผลิตภาคอุตสาหกรรมปรับลงสู่ระดับต่ำสุดนับตั้งแต่เดือนมิถุนายน 2564

แม้เศรษฐกิจญี่ปุ่นจะมีสัญญาณปรับตัวดีขึ้นจากการยกเลิกมาตรการกึ่งภาวะฉุกเฉิน แต่ความเชื่อมั่นที่ปรับตัวลงในเดือนมีนาคมสะท้อนความกังวลต่อผลกระทบของวิกฤตยูเครนต่อญี่ปุ่นซึ่งเป็นประเทศที่พึ่งพาการนำเข้าพลังงานโดยมีสัดส่วนการนำเข้าน้ำมันดิบและก๊าซธรรมชาติคิดเป็น 31% ของมูลค่าการนำเข้าสินค้าทั้งหมด รวมทั้งปัญหาการชะงักงันของอุปทานจากปัจจัยดังกล่าว ขณะเดียวกันยังต้องเผชิญกับปัญหาส่วนต่างของอัตราผลตอบแทนพันธบัตรเมื่อเทียบกับสหรัฐฯที่ส่งผลให้นักลงทุนปรับลดการถือครองพันธบัตรญี่ปุ่น โดยธนาคารกลางญี่ปุ้น (BOJ) ได้เข้ามาเสนอซื้อพันธบัตรโดยไม่จำกัดจำนวน เพื่อคงมาตรการควบคุมเส้นอัตราผลตอบแทนพันธบัตร (Yield curve control) สะท้อนถึงความจำเป็นในการใช้มาตรการทางการเงินแบบผ่อนคลายเพื่อหนุนเศรษฐกิจให้สามารถฟื้นตัวต่อเนื่องท่ามกลางปัจจัยเสี่ยงที่เพิ่มขึ้น