สิ่งที่กระตุกเตือนใจให้คนทำงานหามรุ่งหามค่ำได้หยุดใคร่ครวญถึงชีวิตของตัวเอง คือโพสต์สุดท้ายของฮอลลี่ บุชเชอร์ (Holly Butcher) หญิงสาวสวยที่ป่วยเป็นมะเร็งในวัยเพียง 26 ปี เธอโพสต์ระบายลงเฟซบุ๊กส่วนตัว และหลังจากนั้นเพียง 24 ชั่วโมงก็เสียชีวิต ครอบครัวของเธอจึงนำข้อคิดของเธอมาเผยแพร่ให้ผู้อื่นอ่าน เพื่อให้ตระหนักว่าเวลาในชีวิตของเรามีค่ามากแค่ไหน
โพสต์ภาษาไทยที่แปลโดยคุณเล็ก มนต์ชัย ถูกแชร์ไปมากกว่า 50,000 ครั้งในเวลาหนึ่งเดือน เขาอุทิศโพสต์ดังกล่าวให้เธอ เราจึงขอหยิบยก 5 ข้อคิดที่ได้จากการอ่านเรื่องราวของหญิงสาวผู้นี้มาย้ำเตือนให้มนุษย์เงินเดือนทั้งหลายหยุดหันมาย้อนมองชีวิตของตัวเองกัน
1. อย่าหมดเวลาไปกับเรื่องลบ ๆ
ถอยออกมาคิดก่อนว่าจะตอบสนองต่อสถานการณ์นั้นอย่างไร
ฮอลลี่ ในวันที่ใกล้ความตายพบว่า
ความเครียดไม่ใช่สิ่งสำคัญในชีวิตอีกต่อไป หากเราคิดว่ากำลังเจอกับวันแย่ ๆ เช่น เซ็งกับรถติด นอนน้อยเพราะลูกปลุกทั้งคืน ช่างตัดผมตัดให้เราสั้นเกินไป หรืออาจกังวลกับเซลลูไลท์ที่ต้นขาของตัวเอง ปล่อยเรื่องพวกนี้ทิ้งไปดีกว่า จงรู้ว่าเราไม่ได้เผชิญความเลวร้ายของโลกใบนี้เพียงคนเดียว และเมื่อเทียบกับคนอื่น เรื่องพวกนี้อาจเป็นเพียงปัญหาเล็กน้อยไปเลยก็ได้
การแบกรับเรื่องลบ ๆ เอาไว้ นอกจากจะทำให้เรารู้สึกเฟลแล้ว
อาจกระทบคนรอบข้างด้วย เมื่อเรารู้สึกว่าเริ่มปล่อยพลังงานลบไปให้คนอื่น ขอให้เดินออกมาจากตรงนั้นก่อน สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ แล้วถอยออกมาคิดว่าจะตอบสนองต่อสถานการณ์นั้นอย่างไร ออกมามองภาพรวมของ
ปัญหาก่อนไปกระทบกระทั่งกับผู้อื่น
2. จงลุกขึ้นมาออกกำลังกาย
“จงรักร่างกายของตัวเองเถอะ มองดูความมหัศจรรย์ของมัน”
อย่าเอาแต่ก้มหน้าก้มตาทำงาน จนอ้างว่าไม่มีเวลาไปออกกำลังกาย วันนี้ดีแค่ไหนแล้วที่ร่างกายเรายังทำงานหรือขยับเขยื้อนได้ เพราะแต่ละก้าวของเราจะมีค่ามากหากวันหนึ่งเราไม่สามารถแม้แต่ขยับนิ้วได้
ฉะนั้น จงรักร่างกายของตัวเอง และพยายามดูแลให้มันแข็งแรง ทาน
อาหารที่มีประโยชน์อาจจะไม่ต้องมีเป้าหมายเพื่อซิกแพคหรือ
หุ่นเป๊ะ เพราะคำว่าสุขภาพที่ดีมีความหมายรวมถึง สุขภาพจิต อารมณ์ และ
ความสุขในระดับจิตวิญญาณ
3. ใช้เวลากับคนที่เรารักให้มากที่สุด รวมถึงสัตว์เลี้ยง
“เล่นกับหมาที่คุณเลี้ยงด้วย
แย่จัง..ฉันคงไม่ได้เล่นกับมันอีกแล้ว”
หากลองนึกภาพเด็กสาวที่กำลังนอนรอความตายอยู่บนเตียง พลางคิดถึงสัตว์เลี้ยงที่เธอรัก ฮอลลี่คงเขียนประโยคนี้ออกมาด้วยความรวดร้าว ใครที่มี
สัตว์เลี้ยงที่รักและผูกพันกันมาก ๆ คงเข้าใจความรู้สึกของเธอดี
บางครั้งเรามีภาระหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ จนมันเข้ามาแย่งพื้นที่ในชีวิต ทำให้เราไม่มีเวลากับคนที่เรารัก เพื่อนฝูง ครอบครัว หรือสัตว์เลี้ยงที่โลกทั้งใบของเขาคือเรา...ฮอลลี่เขียนให้ข้อคิดตรงจุดนี้ไว้ว่า
จงทำงานเพื่อเลี้ยงชีพ อย่าพลีชีพเพื่อการทำงาน อย่าให้
การทำงานมากลืนกินชีวิตของเรามากไป แต่จงใช้เวลาไปกับการทำกิจกรรมร่วมกันกับคนที่เรารักเถอะ
เพราะสุดท้ายแล้ว สิ่งที่เราจะจดจำได้ในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตก็คือ โมเมนต์ที่มีความสุขเล็ก ๆ กับคนเหล่านี้
4. ออกเดินทาง
“วางกล้องและโทรศัพท์มือถือลง แล้วจงมีความสุขกับช่วงเวลานั้น”
ใช้เวลาหาเงินมาทั้งชีวิต ก็จงใช้เงินไปซื้อประสบการณ์ที่ดี อย่าผลาญเงินไปจนหมดกับวัตถุหรือสิ่งของที่เป็นเพียงความสุขชั่วคราว
ออกเดินทางบ้าง แล้วอยู่กับธรรมชาติ ดื่มด่ำกับสิ่งรอบตัว วางกล้องและโทรศัพท์มือถือลง แล้วมีความสุขกับช่วงเวลานั้น
ลองตื่นให้เช้าขึ้น ฟังเสียงนกร้อง และรับพลังของวันใหม่ในยามที่พระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า เพราะหากวันใดที่เราเจ็บป่วยหนัก แม้แต่เรื่องง่าย ๆ แบบนี้ เราก็อาจทำไม่ได้อีกแล้ว
5. เกื้อกูลเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเถอะ
““โปรดให้..ให้.. และให้ผู้อื่นเสมอ”
เรามักจะมีความสุขเวลาที่ทำสิ่งดี ๆ ให้คนอื่นมากกว่าตอนที่ทำเพื่อตัวเอง ถ้าเราสามารถทำอะไรดี ๆ เพื่อเพื่อนมนุษย์ได้ มันจะทำให้เรารู้สึกดีที่เรามีประโยชน์ต่อชีวิตอื่น
การให้..ไม่จำเป็นต้องอยู่ในรูปแบบเงินตราเพียงอย่างเดียว เราอาจให้การศึกษา ให้ความรักความเมตตา การกระจ่ายข่าวช่วยเหลือ ฯลฯ อีกตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ การบริจาคเลือด เป็นเรื่องง่ายที่ให้ผลยิ่งใหญ่
ไปอ่านข้อความต้นฉบับของสาวน้อยฮอลลี่ บุชเชอร์ ได้ที่
โพสต์นี้ครับ เพราะชีวิตที่ไม่มีความแน่นอน ข้อความง่าย ๆ แต่ลึกซึ้งกินใจมนุษย์เงินเดือนอย่างพวกเรามากมาย อย่าทำงานเพลินจนลืมดูแลสุขภาพของตัวเอง และมี
ประกันมะเร็งพร้อมไว้อุ่นใจกว่านะครับ